Kategoria: Relacje z wydarzeń

Aktualności, Relacje z wydarzeń
BIERZMOWANIE – 20.04.2023 r. – relacja

Bierzmowanie to sakrament, który – podobnie jak chrzest i święcenia kapłańskie przyjmuje się tylko raz w życiu, ale moc i ważność otrzymanych darów – zachowuje na zawsze. Bierzmowanie udoskonala w nas łaskę chrztu; jest ono sakramentem, który w sposób szczególny daje Ducha Świętego, aby głębiej wszczepić nas w Chrystusa, umocnić naszą więź z Kościołem, włączyć nas bardziej do jego misji i pomóc nam w świadczeniu o Chrystusie i wierze chrześcijańskiej nie tylko słowem, ale także, a może przede wszystkim przez nasze czyny. Otrzymana w tym sakramencie szczególna moc Ducha Świętego, zachęca i uzdalnia do świadczenia o Chrystusie zarówno we Wspólnocie Kościoła, jak i w życiu publicznym – w naszym społeczeństwie, w tym środowisku, w którym jesteśmy. Znaczenie i moc tego sakramentu można przyrównać do wydarzeń związanych z zesłaniem Ducha Świętego na Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy. Już przed tym wydarzeniem uczniowie Jezusa byli zaczątkiem Kościoła, wspólnotą wierzącą w Zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Jednak wydarzenie zesłania na nich Ducha Świętego spowodowało, że wspólnota ta stała się dla świata widzialnym znakiem udzielonego światu przez Zmartwychwstałego daru zbawienia. Apostołowie napełnieni Mocą z wysoka wyszli z Wieczernika, porzucili lęki i obawy, a zaczęli odważnie głosić ówczesnemu światu dobrą nowinę o zbawieniu.

Podobnie rzecz ma się w życiu poszczególnego chrześcijanina. Otrzymane na chrzcie świętym nowe życie swą pełną moc osiąga właśnie w sakramencie bierzmowania. Bierzmowanie to dosłownie umocnienie. Jest to znak, że Duch Święty, którego Jezus przyobiecał swym uczniom pragnie ogarnąć i poruszyć człowieka. Ten sakrament wyciska też na duszy człowieka niezatartą pieczęć. Pieczętujemy – a więc potwierdzamy i doskonalimy to, co zapoczątkowane zostało na chrzcie: naszą wspólnotę z Chrystusem i Jego Kościołem oraz nasze zaangażowanie w służbę dla dobra ludzi posłani do nich w duchu naszego Pana i Mistrza – Jezusa.

Nie jest to nasze pierwsze spotkanie z Duchem Świętym. Ono dokonało się już w sakramencie chrztu. O ile wtedy Duch Święty przyszedł do nas jako rodzące się w nas Boże życie, to w sakramencie bierzmowania zstępuje jako Boża Moc i Energia. Energia ta udziela nam darów niezbędnych do tego, by mieć w sobie dość sił do zmagania się ze złem, by prowadzić życie godne człowieka wierzącego i ufającego Bogu. W Kościele przyjął się zwyczaj udzielania tego sakramentu młodym wierzącym, dla podkreślenia, iż Chrystus obecny w życiu człowieka przychodzi mu ze szczególna pomocą w trudnych i przełomowych momentach jego życia. Bez wątpienia takim momentem jest właśnie początek wkraczania w dorosłość. Szczególną udzielaną na ten czas pomocą są dary Ducha Świętego: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności i Bożej bojaźni. To Boże dary dla umocnienia wiary i trwania w jedności z Chrystusem i Jego Kościołem.

W tym roku w naszej parafii uroczystość przyjęcia sakramentu bierzmowania przeżywaliśmy w czwartek, 20 kwietnia br. w czasie Mszy Świętej o godzinie 18.00. Po te szczególne dary Ducha Świętego przystąpiło 94 młodych, którzy przez ostatni rok przygotowywali się do ich przyjęcia uczestnicząc w spotkaniach formacyjnych w naszej parafii. Szafarzem tego sakramentu – udzielanego w tygodniu Miłosierdzia – był tym razem biskup Jan Zając – kustosz Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach. Na naszej stronie parafialnej możemy odsłuchać słowo, które skierował do młodych w ramach Homilii. Była to tez okazja do dziękczynienia Bogu za 60 lat posługi kapłańskiej Księdza Biskupa.

Ksiądz Biskup poświęcając krzyże zwrócił młodym uwagę, że jest to nie tyle pamiątka bierzmowania, ale symbol tego, że wraz z przyjęciem tego sakramentu zostają posłani przez Wspólnotę Kościoła na czele z biskupem do tego zadania, aby w swoim życiu, aby w swoim środowisku byli głosicielami Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Kiedy misjonarze wyjeżdżają na misję otrzymują właśnie krzyż – znak tego, którego mają głosić i znak tego, który swoją osobą im nieustannie w tym zadaniu towarzyszy i który będzie potwierdzał ich posługę swoją mocą. Tak też jest z człowiekiem, który przyjął sakrament bierzmowania. I tego znakiem jest właśnie poświęcony w tym dniu krzyż. Biskup Jan nawiązał też przy tym do krzyża swojej krewnej – Heleny Kmieć – młodej wolontariuszki, która w 2017 roku oddała swoje życie posługując dzieciom na misji w Cochabamba w Boliwii.

Cała uroczystość w oprawie muzycznej naszej wspólnoty oazowej Ruchu Światło-Życie, oraz chóru Głos Serca przepełniona była wyczuwalną radością młodego rodzącego się Kościoła. Pozostaje nadzieja i modlitwa za młodych, aby przyjęte dary potrafili w swoim życiu dobrze wykorzystać, ale też i za nas, abyśmy każdego dnia odnawiali w sobie świadomość Bożego obdarowania i łaskę przyjętego sakramentu bierzmowania.


Zdjęcia z uroczystości bierzmowania można zmawiać w zakładzie fotograficznym: Jolanta Cinal; os. 700-lecia. Są zdjęcia indywidulane każdego, który przyjmował bierzmowanie oraz wiele innych ujęć.

 

Aktualności, Relacje z wydarzeń
Niedziela Palmowa – 10.04.2022
EWANGELIA W CZASIE PROCESJI I POŚWIĘCENIA PALM (Łk 19, 28-40)
Wjazd Jezusa do Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Jezus szedł naprzód, zdążając do Jerozolimy. Gdy przybliżył się do Betfage i Betanii, ku górze zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie uwiązane oślę, którego nie dosiadał żaden człowiek. Odwiążcie je i przyprowadźcie. A gdyby was kto pytał: „Dlaczego odwiązujecie?”, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?»
Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje».
I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów zaczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I mówili głosem donośnym:
«Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie i chwała na wysokościach».
Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!»
Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».
Oto słowo Pańskie.
Aktualności, Relacje z wydarzeń
Może być piękniej…- Orszak Trzech Króli
MOŻE BYĆ PIĘKNIEJ…
Czwartek, Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia).
Powstań! Świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. Rzuć okiem dokoła i zobacz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione są twe córki. Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów – dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą z Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana. (Iz 60,1-6).

(więcej…)