SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5, 14-15).

Odwiedziny chorych odbywają się w pierwszą sobotę każdego miesiąca od godz. 8.00. Wyjątek stanowią te miesiące, w których przypada Boże Narodzenie lub Wielkanoc. Wówczas dzień odwiedzin duszpasterskich jest przeniesiony na termin bliższy danym świętom. Adresy chorych zgłasza się w zakrystii lub kancelarii parafialnej. W nagłych przypadkach kapłana można wezwać o każdej porze. Pamiętajmy, by nigdy nie zwlekać z prośbą o posługę sakramentalną, w sytuacjach, gdy zagrożone jest życie danej osoby, gdy nastąpiło znaczne pogorszenie stanu zdrowia a także gdy ktoś spodziewa się trudnej operacji medycznej. Wówczas przyjęcie sakramentu namaszczenia chorych jest jak najbardziej pożądane i błogosławione. Trzeba również pamiętać, że każdy sakrament przeznaczony jest dla osób żyjących, a osoba, która go przyjmuje, powinna przyjmować go świadomie i z aprobatą (wyjątek stanowią sytuacje utraty świadomości lub agonia). W przypadku agonii kapłan może wówczas udzielić odpustu zupełnego na godzinę śmierci. Sakramentu Namaszczenia Chorych nie udziela się osobom zmarłym!

Sakrament chorych można w życiu przyjmować wiele razy, nie jest on - jak wielu potocznie mówi - ostatnim namaszczeniem.

W domu chorego należy przygotować:

1.stół czysto nakryty, krzyż i świece.

2.na stole: kropidło, woda święcona.

Wszyscy obecni w domu biorą udział w modlitwie. Prosimy nie czekać na ostatnią chwilę z wezwaniem kapłana do chorego, lecz poprosić księdza wcześniej, na początku choroby, czy słabości fizycznej wynikłej z racji wieku.