KOMUNIA ŚWIĘTA DUCHOWA

KOMUNIA ŚWIĘTA DUCHOWA

Komunia święta duchowa. Czym jest? Na czym polega? Co daje? Jak i kiedy  możemy do niej przystąpić?  

Drodzy Bracia i Siostry! W czasie epidemii koronawirusa, kiedy nie możecie przyjmować Komunii św. sakramentalnej warto zapoznać się, czym jest Komunia duchowa, by owocnie z niej korzystać.     

Wielu świętych praktykowało ją i zalecało jako najpożyteczniejszą z duchowych praktyk. Przypominali o niej św. Jan Paweł II, Benedykt XVI i papież Franciszek. 

Papież Jan Paweł II w kwestii Komunii duchowej wspomina ciekawy tekst — zachętę św. Teresy od Jezusa: „Kiedy nie przystępujecie do Komunii i nie uczestniczycie we Mszy św., najbardziej korzystną rzeczą jest praktyka Komunii duchowej (…) Dzięki niej obficie jesteście naznaczeni miłością naszego Pana” (EdE 34). 

Wydaje się, że skoro Ojciec Święty wspomina taki rodzaj Komunii św., w pewien sposób ją polecając, moglibyśmy taką praktykę stosować w naszym życiu duchowym, oczywiście pamiętając, że na pierwszym miejscu ma być Komunia sakramentalna, wiemy, że obecnie jest ona prawie niemożliwa.

Co oznacza „komunia”?

Łacińskie „communio” znaczy tyle co „jedność” i taki właśnie jest cel sakramentalnej Komunii świętej, czyli przyjmowania Ciała i Krwi Jezusa w Eucharystii pod postaciami chleba i wina, aby jednoczyć się z Jezusem. On mi się daje, ja Go przyjmuję. On trwa we mnie, ja w Nim. Jest we mnie, żyję Jego życiem – życiem Syna Bożego zjednoczonego z Ojcem w Duchu Świętym. Przyjmuję więc w siebie życie Trójcy Świętej, zostaję włączony w Jej życie. Taki jest sens i cel przyjmowania Komunii Świętej.  

Co to jest Komunia duchowa?

Komunia duchowa to akt duchowy, modlitewny, którego celem jest osiągnięcie takiego zjednoczenia z Jezusem, jakie daje nam przyjmowanie Go w sakramencie Jego Ciała i Krwi, ale poza przestrzenią sakramentalną. Zarówno Komunia duchowa, jak i Komunia sakramentalna może przynieść takie same skutki, czyli pogłębić więź z Jezusem i pomóc walczyć z pokusami oraz uwrażliwiać na potrzeby innych ludzi.

Jeśli weźmiemy pod uwagę, że to zjednoczenie z Jezusem, a przez Niego z Ojcem w Duchu jest nadrzędnym i ostatecznym celem naszego życia duchowego i wiary, to nie potrzeba już tłumaczyć, dlaczego święci mówili o Komunii duchowej jako o „najbardziej korzystnej”  - poza samą Eucharystią - praktyce religijnej.

Jak przyjmuje się Komunię duchową?

Zasadniczo Komunia duchowa polega na wzbudzeniu w swoim sercu gorącego pragnienia zjednoczenia z Jezusem tak i z takimi samymi skutkami, jak to się dzieje wówczas, gdy przyjmujemy Eucharystię.

Praktyka ta zakłada więc na wstępie miłość do Jezusa i pragnienie bycia z Nim w jedności, wiarę w Jego realną obecność w Eucharystii, świadomość jak wielkim jest ona darem i w związku z tym gorące pragnienie jej przyjęcia. Nie chodzi tu jednak tyle o wzbudzenie w sobie jakichś płomiennych uczuć czy emocji, mogą się one pojawić, ale nie muszą, tu chodzi o akt rozumu, wiary i woli.

Sam „sposób” przyjęcia Komunii duchowej może być bardzo prosty i mieć formę krótkiej modlitwy czy wręcz aktu strzelistego. Na przykład: 

„Wierzę, Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny w Eucharystii. Kocham Cię! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem. Przyjdź do mojego serca, oddaję Ci się cały! Nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie!” 

Oczywiście warto zadbać, by dokonywało się to w spokoju i skupieniu, z szacunkiem właściwym randze tego, co ma się dokonać. Należy przyjąć odpowiednią postawę ciała wyrażającą cześć, miłość, szacunek. 

Optymalną sytuacją jest uczynienie tego w trakcie uczestnictwa w transmisji Mszy św., ale uczestnictwa – a nie tylko oglądania z robieniem jednocześnie innych rzeczy. Należy wyłączyć telefony i zachowywać się tak jak w kościele. Dobrze jest mieć domowy ołtarzyk, postawić zapaloną świece na stole, obraz.

Można jednak Komunię duchową przyjąć również niezależnie od transmisji radiowej czy telewizyjnej. W takim przypadku warto zacząć od aktu pokuty, rozważenia czytań z dnia, a przed aktem Komunii duchowej odmówić modlitwę Pańską oraz „Panie, nie jestem godzien…”. i następnie w największym możliwym skupieniu zaprosić Jezusa do swojego serca. 

Można Komunię duchową praktykować wielokrotnie w ciągu jednego dnia. Właściwie „ideałem”, byłoby trwać w niej nieustannie, a przynajmniej możliwie często. Warunek przyjęcia Komunii duchowej jest taki sam, jak przy Komunii sakramentalnej, czyli należy być w stanie łaski uświęcającej.

Jeśli jestem (tymczasowo, przez dłuższy okres czasu lub stale, np. małżeństwo niesakramentalne) w stanie uniemożliwiającym mi przyjmowanie Komunii sakramentalnej, to niejako „analogicznie” uniemożliwia mi to pełną Komunię duchową. Wtedy chyba właściwiej byłoby uczciwie powiedzieć Jezusowi: 

Tęsknię za Tobą! Chciałbym móc przyjąć Cię w Eucharystii! Mam w sobie wielki, straszny głód przyjmowania Cię w Twoim Ciele i Krwi! Pomóż mi, spraw by przyszedł taki moment, w którym to będzie mogło się stać.

Zjednoczenie z Bogiem to cel życia każdego chrześcijanina, to przedsmak nieba. Dlatego Komunia jest tak cenna.

W braku możliwości uczestnictwa w Eucharystii, Komunia duchowa karmi się tęsknotą za nią. Skuteczność Komunii duchowej zależy więc od żarliwości tęsknoty. Jeśli jest szczera i żarliwa, może prowadzić do mistycznego zjednoczenia z Jezusem Eucharystycznym, o czym opowiadają życiorysy świętych, np. Stanisława Kostki. Jeśli jest zmieszana z wątpliwościami, letniością ducha, brakiem modlitwy, owoce jej są mizerne.

Módlmy się: Panie Jezu, ponieważ nie mogę w tej chwili przyjąć Ciebie w Świętym Sakramencie Eucharystii, błagam Cię, abyś przyszedł duchowo do mojego serca w duchu Twojej świętości, w prawdzie Twojej dobroci, w pełni Twojej władzy, w łączności z Twoimi tajemnicami i w doskonałości Twoich dróg. O Panie, wierzę, zawierzam, wychwalam Ciebie. Żałuję za wszystkie moje grzechy. O Najświętszy Sakramencie, o Boski Sakramencie, zawsze niech będzie Twoja chwała i dziękczynienie. Amen.

SAKRAMENT POKUTY

Przed pierwszym piątkiem miesiąca, a jeszcze bardziej przed świętami paschalnymi wielu wierzących pragnie przystąpić do sakramentu pokuty. W tym roku nie dla wszystkich będzie to możliwe, dlatego zachęcam do skorzystania z możliwości zyskania odpuszczenia grzechów przez akt żalu doskonałego. Penitencjaria Apostolska przypomina o takiej możliwości w dokumencie ogłoszonym 20 marca br. Czytamy w nim: „Tam, gdzie poszczególni wierzący znajdują się w bolesnej niemożności uzyskania rozgrzeszenia sakramentalnego, należy pamiętać, że żal doskonały, płynący z miłości do Boga nad wszystko umiłowanego, wyrażony w szczerej prośbie o przebaczenie (takiej, jaką penitent jest obecnie w stanie wyrazić), i któremu towarzyszy votum confessionis, czyli stanowcze postanowienie, aby jak najszybciej przystąpić do spowiedzi sakramentalnej, uzyskują przebaczenie grzechów, nawet śmiertelnych (por. KKK, nr 1452)”. Wierni, którzy chcą skorzystać z tej możliwości, powinni ją głęboko przemyśleć i przemodlić. Nie może to być akt powierzchowny. Zachęcam do skorzystania z pomocy, które będą zamieszczone na stronie internetowej naszej archidiecezji. 

PIERWSZY PIĄTEK – KOMUNIA ŚWIĘTA

W tym tygodniu przypada pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. Niektórzy przeżywają dziewięć pierwszych piątków i pięć pierwszych sobót. Należy pamiętać, że sytuacje nadzwyczajne, a taką mamy teraz, nie powodują przerwy w ciągłości tej modlitwy. Po ustaniu pandemii można ją będzie dalej kontynuować. Zachęcam natomiast wszystkich, którzy przeżywają te nabożeństwa, aby w te dwa dni przyjęli Pana Jezusa w sposób duchowy, po odpowiednim akcie skruchy, o czym była mowa powyżej.